برگریز ورق های تقویم ها رسیدن به پاییز نود و سومین سال قرن چهارده هجری شمسی را وعده می دهند.

تابستانی داغ که انسانیت در آن پرمی سوزاند واز بلندای تمدن قرون جدید سقوط به قهرقرای توحش و بربریت را تجربه می کند.

دندانهای مرمرین جامعه مدنی زبان الکن آزادی خواه جوامع غربی را در حصار خود گرفته اند تا یارای اندک زمزمه ای برای مهار توحش حیوان هار غربیان نداشته باشد.

افعی های صهیونی و داعشی روییده از کتف استکبار جهانی مغز جوانان برومند خاور میانه را می بلعند تا نسل نوخاسته منطقه تاوان بیداری اسلامی  را پس دهد

عافیت طلبان مرتجع عرب در خواب خود خواسته خود خفقان و ارعاب را ضمانتی برای بقای خود یافته اند که تلخی بقایشان برای مردم منطقه از زهر قتال سلفیان و تکفیریان ارجح بنماید.

خونخواری سلاسه ضحاکیون توام با رقص دلفریبشان در شبکه های اجتماعی و رسانه های مجازی و مکتوب دنیای امروز ما را به مضحکه ضحاک ها مبدل کرده است .

و اینجا ایران سر شار از نور ایمان علوی و مردمی از نسل آزادمردان کاوه خوی پهلوان منش قلب تپنده منطقه را حفظ کرده اند و چون سد محکمی در برابر ضحاک ها قد برافراشته اند.

رسالت تاریخی ما این است که ضحاک ها را در بند کنیم . پیروان یل خیبر و خندق خون جگر از حسن و غوطه خون از حسین آموخته اند.

امروز دلقک های معرکه ضحاک ها که پشت لبخند های شیک خود دم از حقوق بشر می زنند بدانند که خروش ملت ایران اگر برخیزد حسرت آرامش را برای آنان ابدی خواهد کرد.

ما به مولایمان ثابت خواهیم کرد در رکاب ظهورش دجالان تاریخ را ذلیل خواهیم کرد..ان شاءالله