سپر دفاعی در برابر ناتوی فرهنگی
یونان باستان که غرب امروز ریشه های تمدن خود را در تفکرات فیلسوفانه غیر توحیدی آن جستجو می کند از اولین اقوام مثبوت در تاریخ هستند که با رویکرد توجیه وسیله برای تجلی هدف،از رواج فساد در میان رومیان متجاوزبه جهت بلع قدرت وغیرت ناسیونالیستی رومیان و شکست آنان استفاده کردند وهمین در نوردیده شدن اقصی نقاط روم با فساد اخلاقی که با خود مولودان شوم فساد سیاسی و اقتصادی را به بار می آورد مسبب اصلی زوال امپراتوری روم غربی گردید.
در آن هنگام که ابراز نظرات روش های حاکمیتی ماکیاولی بر عطش شاهان و شاهزادگان تشنۀ قدرت و خسته از اراجیف مستکبرانۀ کلیسای مقدس برای در نوردیدن مرزهای اخلاق و بی پدر و مادر کردن سیاست می افزود موفقیت دوبارۀ تجربۀ یونانیان در برخورد اروپاییان تازه به دوران رسیده با انهدام کامل اندلس، تنها حکومت اسلامی مستقر در اروپا ،ترویج فساد در میان دشمن را به عنوان کارا ترین حربه برای از پای در اوردن حریفان ابر قدرت و شکست ناپذیر اثبات نمود.
رواج فساد ومیگساری و زن بارگی در دربار صفوی که نتیجه ای جز ضعف تربیت نسل های بعد نداشت ؛ نمی توانست ثمره ای جز سلطان حسین ها را به بار بیاورد که هیمنۀ امپراتوری ایران را که پشت استعمار گران اروپایی ومتجاوزان ترک و ازبک را شکسته بود در برابرتلنگر افاغنه تاب نیا ورده وفرو بپاشد.
نمونه ای دیگر از این امر را می توان در وراث آقا محمد خان قاجار یافت که برخلاف او که تا نزدیکی سواحل دریای سیاه پیشروی کرده بودند نیمی از مساحت ایران را فدای لهو و لعب کردند.
متن فوق مقدمه ای شاید طولانی برای بیان اهمیت و لزوم توجه به تهاجم فرهنگی ویا ناتوی فرهنگی باشد لیکن برای وضوح مطلب در اذهانی که تئوری توهم توطئه را مطرح می کنند لازم به نظر می رسد.
وتنها سپر مقاوم در این جنگ فرهنگی که مورد مؤکد اسلام نیز می باشد امر به معروف ونهی از منکر می باشد
امر به معروف ونهی از منکر می تواند قالبی فراگیر از تمامی فعل و انفعالات اجتماعی باشد که یک مسلمان را در چارچوب های یک زندگی سعادتمند وهدفمند با رفتاری اخلاقی و مورد احترام حفظ کند.
البته به نظر میرسد در جامعۀ امروزی ما قالب نهی از منکر آنهم در نوع انتظامی آن در بر گیرنده و پوشانندۀ امر به معروف و درگاهی مواقع باعث ناهنجار جلوه دادن ان در اذهان عمومی گردیده است در صورتی که میتوان با نگاهی فرهنگی و هنرمندانه جلوه ای زیبا به امر به معروف ونهی از منکر بخشید.آری اگر با ابزار فرهنگی و از طریق انواع رسانه ها به امر به معروف با عنوان ابزاری مؤثر برای پیشکیری از بروز منکرات و ناهنجاری های اجتماعی بنگریم مطمئنا هزینه های کمتری را نسبت به نهی از منکر در زمان همه گیرشدن منکرات می پردازیم.واین است که به نظر حقیر در کنار هزینه های قابل توجه برای سرکرم کردن مردم از قبیل فوتبال و یا سریالهای تلویزیونی و همچنین هشدار های ایمنی وصرفه جویی، نهاد های موازی فرهنگی و دینی ما می توانند با دعوتی فراگیر به ارزشهای انسانی دینی علاوه بر ایام محرم وصفر ودر قالبها وبسته بندیهای هنری و هنر مندانه از جمله فیلم تاتر نقاشی و به نظر من علی الخصوص شعر فاخر و تاثیر کذار (همچون سعدی و مولوی و...)علاوه بر مقاومت در برابر ناتوی فرهنگی شاهد سیطرۀ فرهنگی و نفوذ روز افزون ارزشهای اسلامی در غرب تهی و تشنۀ اخلاق باشند.